-प्रभाकर गौतम
कहिलेकाहीँ लेख्दा लेख्दै गजल बन्छ । भर्खरै लेखेको एउटा गजल यस्तो बन्यो –
प्रेमको नौलो कहानी बोल्छ तिम्रो आँखा
शब्दमा नढल्ने जुवानी बोल्छ तिम्रो आँखा
मानौँ सदियौंदेखि परिचित छ मसँग
खै कुन जन्मको निशानी बोल्छ तिम्रो आँखा
यादको काँडाबीच निदाउँछ मन अचेल
न्यानो मखमली सिरानी बोल्छ तिम्रो आँखा
हेर्दामा चञ्चल छ पढ्दामा गम्भीर
एकतमासको विरानी बोल्छ तिम्रो आँखा
कहिलेकाहीँ लेख्दा लेख्दै गजल बन्छ । भर्खरै लेखेको एउटा गजल यस्तो बन्यो –
प्रेमको नौलो कहानी बोल्छ तिम्रो आँखा
शब्दमा नढल्ने जुवानी बोल्छ तिम्रो आँखा
मानौँ सदियौंदेखि परिचित छ मसँग
खै कुन जन्मको निशानी बोल्छ तिम्रो आँखा
यादको काँडाबीच निदाउँछ मन अचेल
न्यानो मखमली सिरानी बोल्छ तिम्रो आँखा
हेर्दामा चञ्चल छ पढ्दामा गम्भीर
एकतमासको विरानी बोल्छ तिम्रो आँखा
No comments:
Post a Comment